Hamachi SpellCraft

Przed Wami poradnik poprawnej pisownik, który może się przydać na forum każdemu. Chciałbym abyście się do niego stosowali i nie robili już tylu "byków".

Jeżeli chcecie sprawdzić poszczególne słowo polecam wpisanie je w wyszukiwarkę www.google.pl . Do pisania całych postów polecam program Microsoft Word, który podkreśla wszystkie błędy na czerwono. Obecnie istnieją także przeglądarki internetowe, które również podkreślają błędy na czerwono. Niektóre z nich to:
- FireFox 2.0
- SeaMonkey 1.1.2
- Opera z dodatkiem ASPELL

Zasady poprawnej pisowni:

1. Zasady pisowni rz i ż:

a) Rz piszemy:
- Gdy wymienia się na r w innych formach tego samego wyrazu lub w wyrazach pokrewnych, np. starzec - stary; morze - morski.
- Po spółgłoskach: b, ch, d, g, j, k, p, t, w, np. brzuch, chrzan, grzechotnik.
- W rzeczownikach rodzaju męskiego zakończonych na: -arz, -erz, -mistrz oraz -mierz, np. malarz, tancerz, arcymistrz oraz szermierz.
- W wyrazach, których pisowni nie uzasadnia żadna reguła ortograficzna, np. rzeka, nietoperz.

b) Ż piszemy:
- Gdy w innych formach tego samego wyrazu lub w wyrazach pokrewnych wymienia się na: g, ź (zi), z, dz, dź, h, s, np. uważny - uwaga; każe - kazać; pieniążek - pieniądz.
- Po spółgłoskach: n, l, ł, r, np. inżynier, lżej, małż, skarży.
- W partykułach -ż, -że, np. ależ, skądże.
- W wyrazach, których pisowni nie uzasadnia żadna reguła ortograficzna, np. żart, pożyczka.

2. Zasady pisowni ó i u:

a) Ó piszemy:
- Gdy wymienia się na o, e, a w innych formach danego wyrazu lub w wyrazach pokrewnych, np. miód - miodu; pióro - pierze; skrócić - skracać.
- W wyrazach zakończonych na -ów, -ówka, -ówna, np. psów, lodówka, młynarzówna.
- W wyrazach, których pisowni nie uzasadnia żadna reguła ortograficzna, np. półka, żółty.
- Uwaga: nigdy nie piszemy ó na końcu wyrazu.

b) U piszemy:
- Na końcu wyrazu, np. psu; telefonu.
- W wyrazach zakończonych na -uję, -ujesz, -uje, np. maluję; pracujesz; rysuje.

3. Zasady pisowni h i ch:

a) H piszemy:
- Gdy wymienia się na g, z, ż, ź, dz w innych formach danego wyrazu lub w wyrazach pokrewnych, np. wahać się - waga; błahy - błazen; druh - drużba.
- W wyrazach rozpoczynających się cząstką hekto-, higro-, hiper-, hipo-, np. hektolitr, higrometr, hiperpoprawny, hipopotam.
- W wyrazach, których pisowni nie uzasadnia żadna reguła ortograficzna, np. huśtawka, bohater, herb.

b) Ch piszemy:
- Gdy wymienia się na sz, np. oddychać - dyszy.
- Występuje na końcu wyrazu, np. szach, piach.
- Gdy występuje po literze s, np. schody.

4. Zasady pisowni ę i ą:

a) Ę i Ą piszemy:
- W wyrazach rodzimych i spolszczonych, np. wąski, trąbka, ręce, gęś.
- W końcówkach form deklinacyjnych w liczbie pojedynczej:
* -ę w mianowniku, np. książę; -ą w narzędniku rodzaju żeńskiego, np. książką
* -ą i -ę w bierniku, np. panią, tamtą, imię, stronę
- W cząstkach form koniugacyjnych:
* w końcówkach form osobowych: (ja) idę, (oni, one) idą, umieją
* w cząstkach: -ął, -ęł, -ęl, np. wziął, wzięła wzięliśmy
* w końcówkach form nieosobowych, np. wziąć, pisząc, ścięto
* w końcówkach imiesłowów przymiotnikowych, np. stojący, zaklęta, wzięte

5. Zasady pisowni z "nie":

a) Nie piszemy razem z:
- przymiotnikami, np. niemądry
- rzeczownikami, np. nierób
- z imiesłowami przymiotnikowymi, np. niedziałający

b) Nie piszemy osobno przed:
- czasownikami, np. nie działa
- liczebnikami, np. nie mało
- zaimkami np. nie my

6. Przecinki:

Wyrazy, przed którymi stawiamy przecinki: ale, aż, więc, ponieważ, który, gdy, bo, oraz że.
Nie rozdziela się przecinkiem połączeń partykuł, spójników, przysłówków ze spójnikami np. chyba że.

7. Wielkie litery:

Piszemy w: imionach, nazwiskach, państwach, miastach, rzekach, górach, jeziorach, dolinach i innych nazwach własnych.
Pamiętajcie również, że słowa pisane w całości z dużych liter są wyrazem krzyku lub zachwytu, np. HURRA, dlatego nie należy stosować ich zbyt często i tylko w pojedynczych słowach lub zdaniach.

8. Słowa, w których najczęściej popełniane są błędy:
w ogóle, skąd, nie wiem, na razie, na pewno, po prostu, pomimo, żaden, rzadko, również, dotąd, od razu, poza tym, wziąć


Zasady interpunkcji polskiej

Kropkę stawiamy na końcu zdania, równoważnika zdania, jako znak skrócenia wyrazu oraz po cyfrach oznaczających liczebniki porządkowe.

Nie stawiamy kropki po: tytułach, skrótach jednostek miar i wag, cyfrach oznaczających lata, dni miesiąca, godziny, po skrótach, których ostatnia litera jest ostatnią literą skracanego wyrazu, np.: mgr, dr, dr hab.



PRZECINKIEM ODDZIELAMY:
Zdania współrzędne i równoważniki zdań nie połączone spójnikiem z wyjątkiem: i, oraz, lub, albo, bądź, czy, ani, ni. Np.: Poszedłbym na spacer, ale zaczęło padać.
Zdania nadrzędne od podrzędnych. Np.: Każdy, gdzie chce mieszkać, tam mieszka.
Jednakowe części zdania (np.: orzeczniki, dopełnienia, przydawki, okoliczniki) nie połączone spójnikami: i, oraz, lub, albo, bądź, czy, ani, ni, np.: Lubię ciastka, cukierki, lody, czekoladę.
Części zdania połączone spójnikami i wyrażeniami: ale, a jednak, a nawet, a przecież, a także, a tymczasem, a więc, a zatem, czyli, lecz, wobec tego, np.: To może być miłe, a także zabawne.
Wyrazy i wyrażenia powtórzone oraz wtrącone: krótko mówiąc, jednym słowem, być może, istotnie, itp.
Wykrzykniki i wołacze.



PRZECINEK UMIESZCZAMY:
Przed powtórzonymi spójnikami: i, oraz, lub, ale, bądź, czy, ani, ni, np.: Nie kupiłem ani samochodu, ani roweru.
Przed wyrazami: jak, jakby, niby, niż - wtedy, gdy poprzedzają porównania wtrącone lub mające formę zdań albo równoważnikó zdań, np.: Jacek uciekał, jakby goniło go stado wilków.
Przed wyrażeniami: i to, albo raczej, albo lepiej, na przykład, to jest, to znaczy, ale tylko wtedy, gdy wprowadzają szczegół zapowiedziany we wcześniejszej części zdania. Np.: Napiszę do Ewy, albo lepiej odwiedzę ją.
Przed spójnikiem a rozpoczynającym zdanie składowe w ramach zdania złożonego, np.: Szukaliśmy psa w ogrodzie, a on biegał po parku.

Przecinek stawiamy zawsze wtedy, gdy jego brak mógłby powodować dwuznaczność wypowiedzi.


Średnik stosujemy zamiast kropki lub przecinka tam, gdzie kropka oddzielałaby zdanie za silnie, przecinek zaś byłby zbyt słabym znakiem dla zaznaczenia odrębności.

Dwukropek stosujemy:
Przed przytoczeniem cudzej wypowiedzi (rozpoczynamy ją dużą literą).
Przed wyliczeniami, wyjaśnieniami.

Pauzy używamy:
W celu oddzielania tekstu autorskiego od mowy przytoczonej.
Do zaznaczania członów wtrąconych.
W miejscu domyślnego członu zdania.
Przed wyrażeniem uogólniającym lub podsumowującym treść poprzedniej części zdania.
Przed wyrazami niespodziewanymi, zaskakującymi, chcąc wzmocnić ekspresję wypowiedzi.

Wielokropek umieszczamy:
W razie urwania zdania, przerwania wypowiedzi.
Przed wyrazami niespodziewanymi, wyrażającymi zawód, ironię, rozczarowanie.
Zamiast niecenzuralnych słów.

Nawiasu możemy używać zamiast dwu pauz dla zaznaczenie wyrazów, zdań, które przynoszą dodatkowe uboczne wyjaśnienie nie mieszczące się w zasadniczej wypowiedzi.

Cudzysłowu używami przytaczając tytuły, fragmenty utworów, powiedzenia. Można stosować cudzysłów zamiast dwukropka.


PS. Viv0 zapomniałeś dodać, że w przymiotnikach nazw własnych nie stosujemy wielkich liter. Np.: polskiej, polski, angielski.